José Néstor Pekerman

Od 1982 przez dwanaście lat był trenerem juniorów w Chacarita Juniors, Argentinos Juniors oraz chilijskim Colo-Colo Santiago.

W 1994 roku został wybrany na selekcjonera młodzieżowej reprezentacji Argentyny. W kraju nominacja ta wzbudziała wiele kontrowersji, gdyż Pekerman był osobą nieznaną w środowisku piłkarskim i nie mógł poszczycić się żadnymi sukcesami. Szybko jednak uciszył wszystkich krytyków. Prowadzona przez niego drużyna trzykrotnie (w 1995, 1997 i 2001 roku) triumfowała w mistrzostwach świata U-21 oraz dwukrotnie (1997 i 1999) w młodzieżowych mistrzostwach Ameryki Południowej.

Po Mundialu 1998 prezydent federacji Julio Grondona zaproponował Pekermanowi przejęcie pierwszej reprezentacji, ale szkoleniowiec uznał, że jeszcze nie jest gotowy i rekomendował na to stanowisko Marcelo Bielsę.

W 2003 roku przeniósł się do Hiszpanii, gdzie został dyrektorem sportowym w drugoligowym CD Leganés, którego właścicielem był argentyński biznesmen Daniel Grinbank. Pekerman wytrzymał na tym stanowisku tylko kilka miesięcy i jeszcze w tym samym roku powrócił do Argentyny.

Kiedy Bielsa niespodziewanie zrezygnował po zdobyciu złotego medalu olimpijskiego w 2004 roku, Grondona ponowił swoją propozycję i tym razem Pekerman nie odmówił. W eliminacjach do mistrzostw świata 2006 prowadzona przez niego reprezentacja zajęła drugie miejsce, zdobywając tyle samo punktów co Brazylia. W osiemnastu meczach kwalifikacyjnych wystąpiło aż czterdziestu sześciu piłkarzy. Argentyńscy dziennikarze podkreślają, że szkoleniowcowi udało się umiejętnie zestawić w kadrze doświadczonych zawodników (Robert Ayala, Javier Zanetti, Hernan Crespo) z piłkarską młodzieżą (Carlos Tevez, Lionel Messi, Luciano Figueroa).