Reprezentacja Holandii w piłce nożnej pierwszy oficjalny mecz piłkarski rozegrała w 1905 roku, z Belgią w Antwerpii. Do europejskiej czołówki awansowała dopiero w latach 70., a wszystkie największe sukcesy drużyny narodowej związane są z osobą szkoleniowca Rinusa Michelsa.

Na dwóch kolejnych turniejach o mistrzostwo świata - w 1974 i 1978 - Holandia, mimo iż uznawana była za faworyta imprezy przegrywała w finale, najpierw z RFN, a cztery lata później z Argentyną. Wymyślona przez Michelsa i z powodzeniem stosowana w Ajaksie Amsterdam koncepcja futbolu totalnego w reprezentacji znalazła w tamtym czasie jeszcze lepszych wykonawców (Johan Cruyff, Johan Neeskens, Johnny Rep, Arie Haan i inni).

W pierwszej połowie lat 80. zespół był skłócony, wewnętrznie podzielony, a żaden z następców Michelsa nie dorównywał mu charyzmą i nie cieszył się tak wielkim szacunkiem zawodników. Dopiero w roku 1988 Holandia z Ruudem Gullitem, Marco van Bastenem oraz Frankiem Rijkaardem na czele, ponownie prowadzona przez Rinusa Michelsa, po raz pierwszy (i jak na razie ostatni) w historii zatriumfowała w ważnym turnieju międzynarodowym - zdobyła mistrzostwo Europy.

W kolejnej dekadzie Holendrzy znów doczekali się wybitnego pokolenia piłkarzy, którzy jednak tym razem nie potrafili przełożyć indywidualnych umiejętności nad dobro drużyny i w efekcie Pomarańczowi w mistrzostwach świata i Europy zawodzili.

Od lipca 2004 roku nowym selekcjonerem jest Marco van Basten, który radykalnie odmłodził reprezentację. Jej najbliższym sprawdzianem będą tegoroczne mistrzostwa świata.