Branko Ivanković

Przez cztery lata pracował w Varteksie Varaždin, później po jednym sezonie w Segeście Sisak i NK Rijeka, gdy w 1997 roku Miroslav Blažević, selekcjoner reprezentacji Chorwacji, zaproponował mu funkcję swojego asystenta. Na mistrzostwach świata 1998 Chorwaci zajęli trzecie miejsce.

Po Mundialu znalazł zatrudnienie w klubie niemieckiej drugiej ligi Hannover 96, po czym powrócił do reprezentacji Chorwacji, tym razem jako asystent Mirko Jožicia na czas eliminacji do mistrzostw świata 2002.

Po przegranych barażach do Mundialu pod koniec 2001 roku z funkcji selekcjonera reprezentacji Iranu zrezygnował Blažević i na swoje miejsce rekomendował Ivankovicia. W styczniu 2002 roku Chorwat podpisał roczny kontrakt i mimo iż kilka miesięcy później doprowadził Irańczyków do zwycięstwa w azjatyckich igrzyskach olimpijskich, to został zdymisjonowany. Wrócił do łask w październiku 2003 i awansował z reprezentacją do mistrzostw świata 2006.

Od tamtego czasu znajduje się pod ciągłym ostrzałem miejscowych dziennikarzy, którzy zarzucają mu hołdowanie zbyt defensywnej taktyce i przywiązanie do uznanych, ale ponad 30-letnich zawodników.

Prawdopodobnie po Mundialu Ivanković pożegna się z reprezentacją. Teraz jego najważniejszym problemem jest brak sparingpartnerów do meczów towarzyskich. Większość drużyn narodowych w Europie i Azji bojkotuje reprezentację Iranu z powodu ostatnich wypowiedzi prezydenta tego kraju Mahmuda Ahmadineżada.

Przebieg kariery trenerskiej:
1991-95 - Varteks Varaždin
1995-96 - Segesta Sisak
1996-97 - NK Rijeka
1997-98 - reprezentacja Chorwacji, asystent Miroslava Blaževicia
1998-00 - Hannover 96 (Niemcy)
2000-01 - reprezentacja Chorwacji, asystent Mirko Jožicia
2002-02 - reprezentacja Iranu
od 2003 - reprezentacja Iranu