Oleg Błochin

Oleg Błochin, ur. 5 listopada 1952 w Kijowie,  został wybrany Europejskim Piłkarzem Roku (zdobywca Złotej Piłki) w roku 1975.

Grając w Dynamie Kijów Błochin został samodzielnym liderem klasyfikacji strzelców i piłkarzy z największą ilością występów w lidze ZSRR. Zagrał w niej 432 razy i strzelił 211 goli, 8 razy sięgał po mistrzostwo kraju. Poprowadził Dynamo Kijów do wygranej w Pucharze Zdobywców Pucharów w roku 1975 i 1986. Jest również rekordzistą reprezentacji ZSRR pod względem ilości wystepów (112) i zdobytych goli (42), grał na Mistrzostwach Świata w 1982 i 1986. Był jednym z pierwszych radzieckich piłkarzy, którzy wyjechali grać za granicę. W 1987 podpisał kontrakt z austriackim zespołem Vorwaerts Steyr, od 1989 do 1990 grał w Grecji, w Arisie Saloniki.

Po przejściu na piłkarską emeryturę Błochin trenował greckie kluby: Olympiakos Pireus (1990-1993), PAOK Saloniki (1993-1994), Ionikos Pireus (1994-1997, 2000-2002). We wrześniu 2003 roku został trenerem reprezentacji Ukrainy, z którą w 2005 wywalczył awans do Mistrzostw Świata w Niemczech.

Błochin był dwa razy wybierany na posła do ukraińskiego parlamentu (Wierchownej Rady), reprezentując partię SDPUo, jednak nie wykazał politycznej aktywności i zrezygnował z kariery polityka poświęcając się zajęciu trenera.

Oleg Błochin jest żonaty z Iriną Dierjuginą, dawną słynną radziecką gimnastyczką, pięciokrotną mistrzynią świata w gimnastyce.