w piłce nożnej - opis reprezentacji

Reprezentacja Wybrzeża Kości Słoniowej awansowała do afrykańskiej czołówki pod koniec lat 60. Wówczas dwukrotnie - w 1965 i 1968 roku - stawała na podium w Pucharze Narodów Afryki. Po trwającej prawie dwadzieścia lat piłkarskiej zapaści, spowodowanej głównie przemianami politycznymi, Słonie powróciły do elity na przełomie lat 80. i 90. W 1992 roku, po zwycięstwie w rzutach karnych nad Ghaną zdobyły jedyny w swojej historii tytuł mistrza kontynentu. Dwa lata później pod selekcjonerskim okiem Polaka Henryka Kasperczaka zajęli w PNA trzecie miejsce.

Od drugiej połowy lat 90. drużyna już regularnie występuje w rozgrywkach o Puchar Narodów Afryki, ale najczęściej swój udział kończy już po trzech meczach w fazie grupowej.

Od 1974 roku walczyła również w eliminacjach do mistrzostw świata, ale za każdym razem przegrywała z kretesem. Dopiero pod koniec 2005 roku udało jej się awansować do światowego czempionatu. Podopieczni francuskiego szkoleniowca Henri Michela wyprzedzili w grupie faworyzowane Kamerun i Egipt.

Reprezentacja WKS uznawana jest obok Tunezji za najsilniejszy zespół afrykański, startujący na Mundialu 2006. Mimo iż jej gra opiera się na zespołowości i podporządkowana jest żelaznej taktyce, to w składzie zespołu można znaleźć kilka interesujących piłkarskich osobowości. Doświadczony bramkarz 34-letni Jean-Jacques Tizie broni w lidze tunezyjskiej, młodzi obrońcy Kolo Touré i Emmanuel Eboué terminują w Arsenalu Londyn, a najbardziej znani i utytułowani piłkarze WKS - napastnicy Bonaventure Kalou i Didier Drogba na co dzień strzelają gole dla Paris Saint Germain i Chelsea Londyn. W kadrze na Puchar Narodów Afryki 2006 nie było ani jednego piłkarza, który grałby w lidze krajowej, wszyscy oprócz bramkarza Tizie występują w Europie, głównie we Francji.