Franciszek Smuda od dawna nie ukrywa, że jego marzeniem jest poprowadzenie reprezentacji Polski. Po odejściu ze stanowiska Leo Beenhakkera popularny "Franz" jest wymieniany jako jeden z kandydatów do tej posady. Zobacz jak wygląda sylwetka tego szkoleniowca.

Franciszek Smuda urodził się 22 czerwca 1948 roku w Lubomi. Jako piłkarz nie odniósł większych sukcesów. Grał najczęściej jako stoper. Pierszym klubem Smudy była Unia Racibórz, później grał m.in. w Odrze Wodzisław i Ruchu Chorzów. W pierwszej lidze zadebiutował w barwach Stali Mielec. Grał również w Piaście Gliwice i Legii Warszawa oraz w klubach w USA i RFN gdzie zakończył karierę piłkarską.

Karierę trenerską rozpoczął własnie w RFN w drużynach z niższych lig. Nie odniósł z nimi spektakularnych sukcesów. Pod koniec lat osiemdziesiątych przeniósł się do Turcji gdzie trenował najpierw Altay Izmir a później Konyaspor. W 1993 powrócił do Polski i dwukrotnie zdołał uratować broniącą się przed spadkiem z I ligi Stal Mielec.

W maju 1995 roku przejął drużynę Widzewa Łódź, który w tamtym okresie walczył o najwyższe cele w lidze. W sezonie 1994/1995 zajął drugie miejsce w ekstraklasie, ustępując jedynie warszawskiej Legii. W kolejnym sezonie zespół Smudy nie pozostawił nikomu złudzeń, kto jest najlepszy w kraju i nieprzegrywając ani jednego spotkania w cuglach zdobył Mistrzostwo Polski.

W sezonie 1996/97 Widzewowi, jako jednemu z dwóch polskich klubów, udało się awansować do fazy grupowej Ligi Mistrzów pokonując duński  Brondby IF. W grupie Widzew zmierzył się z Atlético Madryt, Borussią Dortmund oraz Steauą Bukareszt. W grupie zajął 3. miejsce i nie awansował do fazy pucharowej. W lidze Widzew ponownie zdobył mistrzoswski tytuł.

W kolejnym sezonie nie udało się awansować do Ligi Mistrzów a klub zakończył ligę na 4. pozycji. Nie bez znaczenia na formę drużyny była sprzedaż najlepszych zawodników do innych klubów. Niedługo potem Smuda przeniósł się do Wisły Kraków.

W Wiśle Kraków ponownie sięgnął po Mistrzostwo Polski w sezonie 1998/99. Na starcie kolejnego sezonu został niespodziewanie zdymisjonowany przez właściciela klubu. Bez sukcesów pracował później z Legią Warszawa (1999-2001), w czerwcu 2001 ponownie został szkoleniowcem Wisły Kraków. Po odpadnięciu w eliminacjach do Ligi Mistrzów z FC Barceloną oraz po porażkach w lidze z Polonią Warszawa i Legią w marcu 2002 został zastąpiony przez Henryka Kasperczaka.

W latach w 2002, 2003 i 2004 powracał do pracy w Widzewie, ale nie był w stanie podnieść drużyny pogrążonej w kryzysie do powrotu do lat świetności. Pracował również przez krótki okres w Piotrcovii Piotrków Trybunalski oraz cypryjskiej Omonii Nikozja.

Od 2004 ponownie powrócił do polskiej ekstraklasy. Utrzymał w I lidze Odry Wodzisław Śląski, a rok później zajął 3. miejsce z Zagłębiem Lubin zdobywając przepustkę do gry w Pucharze UEFA.

W maju 2006 został trenerem Lecha Poznań. W pierwszym sezonie musiał połączyć dwie drużyny: starego Lecha i Amiki Wronki i zajął 6. miejsce. W kolejnym uplasował się na 4. pozycji i dzięki rezygnacji z występu w pucharach Dyskobolii Grodzisk awansował do Pucharu UEFA. Lech Poznań pod wodzą Smudy eliminował kolejno Grasshoppers Zurych oraz Austrię Wiedeń i awansował do fazy grupowej. W tej fazie zremisował z wyżej notowanymi AS Nancy (2:2) i Deportivo La Coruna (1:1) oraz wygrał na wyjeździe z Feyenoordem Rotterdam (1:0) i zajął 3. miejsce w grupie awansując do 1/16 finału Pucharu UEFA.

W 2009 sięgnął po swój pierwszy w karierze Puchar Polski, w finale na Stadionie Śląskim pokonując Ruch Chorzów 1:0. Sezon 2008/2009 Lech zakończył na 3. pozycji i trener nie przedłużył kontraktu z klubem.

Obecnie Smuda ponownie prowadzi drużynę Zagłębia Lubin.

W kontekście reprezentacji Franciszek Smuda wymieniany jest od dawna. Po raz pierwszy jego nazwisko pojawiło się wśród potencjalnych kandydatów w 1997 po dymisji Antoniego Piechniczka. Wówczas jednak Smuda musiał ustąpić Januszowi Wójcikowi. Najbliżej objęcia posady trenera kadry narodowej był jesienią 1999 po dymisji Wójcika. Wtedy jednak na przeszkodzie stanął obowiązujący Smudę do końca sezonu kontrakt z Legią, w efekcie czego selekcjonerem został Jerzy Engel. Po nieudanych dla polskiej kadry Mistrzostwach Świata w 2006 nazwisko Smudy ponownie pojawiło się w spekulacjach medialnych jako potencjalnego następcy Pawła Janasa. Obecnie po dymisji Leo również jest w kręgu potencjalnych następców.

Cechą charakterystyczną prowadzonych przez niego drużyn jest ogromne zaangażowanie w grę, walka od pierwszej do ostatniej minuty, niesamowita motywacja zawodników oraz wiara w zwycięstwo i gra pressingiem.

Sukcesy w pracy trenerskiej:

• Mistrzostwo Polski 1996 i 1997 z Widzewem Łódź
• Awans do fazy grupowej Ligi Mistrzów w 1996 z Widzewem Łódź
• Mistrzostwo Polski 1999 z Wisłą Kraków
• 3. miejsce w lidze polskiej z Zagłębiem Lubin 2005/2006
• 3. miejsce w lidze polskiej z Lechem Poznań 2008/2009
• Awans do 1/16 Pucharu UEFA z Lechem Poznań 2008/2009
• Puchar Polski 2009 z Lechem Poznań
• 3. miejsce w lidze cypryjskiej z Omonią Nikozja